رواية معشوقتي المجنونة الجزء الأول للكاتبة ابتسام محمود الصيري الفصل الرابع عشر
فادي بقلق: ده كان لسه هنا حالا
مهيمن بحده: يعنى اتبخر
فادي مكنش عارف يقول ايه
مهيمن اتفضل دور عليه و خمس دقايق تكونو هنا انتو الاتنين
فادي: تمام يا كابتن
عند نايا.
قبل ما تطلع تبص في الدبله تكلم نفسها: يارب كذبى هيوصلنى لحد فين عشان خايفه من سجن بهدلت نفسى و كمان لازم اخلف وعدى مع حبيبي طيب اعمل ايه اعترف بس لو اعترفت ممكن مهيمن مايسمحنيش و ممكن لو استمريت و طلعت عمليه و نجحت فيها ممكن ساعتها يسامحنى و قلعت الدبله شالتها في جيبها و طلعت
مهيمن بعصبيه: ايه لسه ملقتهوش
فادى: يا كابتن نضال كان
نايا قاطعتهم: بتجيبو سيرتى ليه ها متعرفش اللى يكلم في ضهر حد تبقى غيبة.
مهيمن بعصبيه: ارحمنى بالله عليك و اسكت و متقفلنيش منك ممكن
نايا بهزار: ممكن اووى ممكن طبعا
و ركبو كلهم الطياره و اول ما نزلو ع التمارين و بعد كده ع نط حواجز النار.
عند رنا في الفندق
مدحت: قلبى روحى وحشانى
رنا بضيق: حبيبي انت بقيت بتسيبنى لوحدى كتير
مدحت: غصب عنى يا حبيبتى الشغل. و اداها خاتم سوليتير (اللى هو طبعا ازاز)
رنا بنبهار: الله بس ماكنش ليه لزوم انت بتوقف الشركة بتاعتك دلوقتى ع رجلها، حبيبي انت هالك نفسك ليل نهار في الشغل
مدحت بتمثيل الحب: رنا اولا دي حاجه بسيطه و نفسي افرحك زي ما بتساعديني دايما و انا فعلا محتاج فلوس كتير.
رنا: حبيبي انا مبسوطه طول ما انا في حضنك، حبيبي عايز كام
مدحت بمكر: انتى لسه معاكى فلوس
رنا: اها
مدحت بخبث: هاتى الفيزا بتاعتك هنزل اسحب فلوس و اخلص شغل و ارجعلك يا حبيبتي
رنا بتلقائيه: اتفضل يا قلبي و قالتله ع الباس ورد
مدحت: حبي منحرمش منك ابدا
ونزل.
عند نايا
تمسك بطنها من الجوع: فادى انا جعانه همووووت
فادى: ما تاكلى حد ماسكك
نايا: حرام عليك اكل ايه بس
فادى: خير ربنا كتير روحى كلى
نايا: انا جعانه مش قادره و فضلت ماسكه بطنها
فادى: اللى جعان بياكل الزلط كلى كلى
نايا تمثل العياط: ده انا كنت بتنك ع ماميتو و افضل اقول اكل ايه و مش هاكل ايه اجى النهارده و مقداميش حتى خيار تانى لا وكمان كله ني انا مش عارفه ايه اللى عملته في نفسى ده
فادى: حاولى تعترفى.
نايا بجديه: خايفه اووى يا فادي من بكره، ما تفتكرش عشان ع طول بهزر ابقى مش خايفه انا خايفه من كل حاجه في الاول كان خوف من سجن بس و هربت اما دلوقتى خايفه من مهيمن و خايفه من المحاكمه العسكريه و ونسيت جوعها و فضلت تغيط
فادى يغير الموضوع: شكلك شبعتى
نايا تفتكر: لا جعانه
فادى بهزار: بس الجوع ما بيجتمعش مع الخوف
نايا: انا مش خايفه، ده انا هموووت خوف و جوع
فادى بضحك: طيب ازاي ده، انتى تركيبه غريبه.
نايا تخطر ع بالها فكره: نفسك تاكل اكل مستوى
فادى: طبعا بس فين
نايا: سيبها عليا (و قامت جابت بطاطس و بيض)
فادى باستغراب: هتسويه ازاي يا ذكاءو
نايا بثقه: كل اللى اقدر اقولهولك هبهرك بس بعد خماشر ساعه
فادى زقها: حرام عليكى جوعتينى و في الاخر خماشر، خماشر لما تاكلك
نايا: ليه حد قالك عليا ساحر ولا هتصلك ب ماك و يجبولك الاكل ع طياره مخصوص
فادى: بس عشمتينى ب اكل مستوى.
نايا: عند كلامى (و حفرت الارض و حطت البيض و البطاطس )
فادى: انتى بتنيلى ايه
نايا جابت حبت مايه و كبتها ع الحفره اللى فيها الاكل
فادى بهزار: ايه النظام هصحى الصبح الاقى شجرة بيض
نايا بضيق: تصدق انا غلطانه انى بكلم واحد جاهل زيك و علمت الحفره و مشيت.
عند مدحت قابل امل الساعه 12 بليل
امل: جبتلى فلوس
مدحت: طبعا يا حبي هو انا اقدر اتاخر عليكى
امل بتعب: تعالى بسرعه نشترى بودره انا هموووت خلاص
مدحت: بعد الشر عليكى يا حبيبتي
و راحو مكان و اشترو بودره
و فضلو يشمو و روحو ع بيته
اخته عزه: و بعدين معاكم في القرف ده انت و هي
امل: قول للبت دي تبطل صداع اول ما بشوفها بتفصلنى
مدحت بعصبيه: امشي يا بت ع اوضتك ل الطشلك.
عزه تدخل اوضتها بفيظ: اكيد جايب الفلوس من البنت الغنيه اللى ضحك عليها انا لازم اقولها تبعد عنه دي وليه زييى و راحت اتسحبت و اخدت الفون بتاع اخوها و بتتصل عليها
عزه بضيق: يوووه دي مش بترد ليه ردى بقى اتصلت تانى
رنا بنوم: الو يا بيبي
عزه: انا اخت مدحت
رنا اتعدلت و اتخضت: هو ماله مدحت! حصله ايه؟
عزه: ياختى اهدى خلينى اقول الكلمتين اللى عندى يا بت الناس
رنا بدموع: انا قلقانه ع مدحت هو فيه ايه؟!
اخت مدحت: لا اله الا الله بقولك مافيهوش حاجه يا ختى ماتركزى كده معايا و اسمعينى، مدحت
مدحت يدخل عليها يقاطعها: ماسكه تلفونى ليه و شده منها و شاف اسم رنا قفل الفون و فضل يضرب فيها بعنف
امل بدماغ عاليا: اختك دي مش متربيه ياريت تربيها
مدحت فضل يضربها ضرب مبرح
امل: ايه الدلع ده و شدته و كلمته في ودنه كهربها (و فعلا فضل يكهربها لحد ما اغمى عليها)
مدحت: امل انا لازم اروحلها معلش يا حبيبتى هسيبك.
امل بتحريك حواجبها و ايدها: ماشى يا عنيه روح للسنيوره بتاعتك
مدحت: احنا بنغير ولا ايه انتى عارفه انها سبوبة بناخد منها فلوس
امل تزقه: ماشي يا عنيا روحلها
مدحت باسها و نزل.
رنا كانت في الفندق هتموت من القلق عليه و اول ما دخل: حبيبي انت كويس
مدحت: ايوه يا حبيبي انتى عامله ايه
رنا بقلق: انا كويسها. في حد اتصل من تليفونك و بتقول انها اختك
مدحت بخبث: اه يا حبيبتى، اصل اختى رجعت من السفر و انا كلمتها عليكى و كانت عايزه تكلمك بس الفون فصل
رنا: حمدلله ع سلامتها كنت هموووت عليك يا بيبي، تبقى تعرفنى عليها
مدحت بتهرب: اه ان شاء الله في اقرب فرصه اصلها جايه شغل و مسافره ع طول.
رنا: و حياتى لازم ابقى اشوفها
مدحت: ان شاء الله و قرب منها اووى تعالى ده انتى وحشانى بشكل
رنا تحط ايدها ع رقبته: حبيبي احنا صح لسه متجوزناش عند مأذون
مدحت يبعد عنها و يديها ضهره و يصطنع الزعل: انتى بتخّونينى يا رنا
رنا تروح وراه و تحضنه من ضهره: حبيبي ما احبش اشوفه مبوز ابدا انا بفكرك بس و اكيد بثق فيك يا بيبي
مدحت بمكر: و انا حبي ليكى مايتقدرش ب اي حاجه و انتى مراتى خلاص
رنا بدلع: بحبك.
مدحت: حبي ليكى ميتوصفش بكلام ( شالها وجري بيها و رمها ع السرير).
في القوات الخاصه
اتجمعو كلهم
فادى بضحك: شجرتك طرحت ولا لسه
نايا: ماتشغلش بالك و خليك في تمارينك
و فضلو يعملو تمارين كتير و راحو ع نط الحواجز
نايا: هو مافيش غير نط الحواجز دي، انت ليه محسسنى احنا مش هنعمل حاجه غير ندخل بين نار
مهيمن: اتفضل اتدرب و انت ساكت
و فضلو ينطو و نايا كل شويه تطلع تكوب مايه ع الحفره اللى فيها البيض و البطاطس.
و خلصو التمرين الساعه سته نايا اول حاجه عملتها جريت ع الحفره تطبطب عليها
فادى بضحك: شجرتك طرحت
نايا تحفر و تطلع البيض و البطاطس سخنين: يح سخنه سخنه سخنه
فادي: هتمثلى
نايا رمتها عليه: شوف بنفسك
فادي باستغراب: يا بنت الذين و تنح مهيمن جاي علينا (و رمى عليها الاكل )تاويهم
مهيمن: بتعملو ايه و ايه ده( مسك البيض و كسره لقاها مستويه و بصلهم) فكرة مين ده
فادى خاف ع نايا: انا.
نايا بحده: لا مش انت و غير كده هو في قانون هنا يمنع نتصرف و نسوي اكلنا
مهيمن يرفع حاجبه: لا مافيش
نايا بحده: يعنى الحمدلله ما اجرمتش انا اللى سوتها
مهيمن كل مدى يعجب بذكاءها: تمام بس انت تعرف انك لازم تاكل الاكل ني عشان يقعد في بطنك اطول وقت
نايا بفهم: عارف بس انا اكل الاكل مستوى و ان شالله استحمل يومين ما اكلش بس اما اكل اكل اكل يفتح النفس
مهيمن بهدوء: تمام اتفضلو كلو و مشي.
فادى استنى لحد ما مهيمن ماشي خالص: يا نايا يا جامده عايزك بكره تسويلى فرخه
نايا بضحك: بس كده عيونى
فادى: هو ينفع؟
نايا: و ينفع اووى
وفضلو اسبوعين في التمرين نط الحواجز.
بعد اسبوعين
مهيمن: صباح الخير يا وحوش. النهارده اختبار الضاحيه
نايا: ما احنا بنجرى ع طول
مهيمن: المره دي تختلف المره دي مافيش مسافه هنجرى اكبر كميه و فيه اختبار الثقه و هنشيل معدات و اسلحه.
نايا: هار اسوح ده انت بتهزر بقا
عمرو: الشغلانه دي محتاجه اسود و موهبه
نايا بتريقه: لا و انت الصادق دي محتاجه حد مستغنى عن نفسه و ليونه
مهيمن: اخلص يا فدائى انت و هو
نايا: يا فندم انت فاكرنى محمد صلاح اول ما اجري هفضل ارزع في اجوان
مهيمن بحزم: اسكت يا فدائى منك له عايز اشوف شغل
نايا تبص ل فادي: مافيش فايده، قوله اااانى مت. صباره و ادفنونى
فادي بهزار: اعمل نفسك ميت بسرعه.
مهيمن بحده: ايه التلوث السمعى اللى سمعته ده
نايا بهزار: اوعي تقلق يا باشا ساعه بالكتير و هتلاقينى متمرمغ في الصحرا دي كلها شمالا و جنوبا و شرقا و غربا بس نقرا الفاتحه مقدما يا رجاله ع روحى
مهيمن: تصدق انك فقعتهالى اتحرك يا فدائى انت و هو
استعدو و فضلو يجرو
نايا بتعب: اااه ياما انتو مستعجلين ع ايه (و مسكت عمرو) انتو بتجرى بسرعه ليه كده
عمرو يقف و يبصلها بقرف: مروحين الدكتور لغى المحاضره.
نايا: يا راجل. طيب الحق اجرى بسرعه لا يرجع في كلامه
عمرو زقها و طلع يجرى: ده انت راحت منك خالص و عندك تخلف في المخيخ
فادي يشد نايا: انت شايف الايام اللى جايه هتبقى ازاي
نايا بضحك: احب اقولك يا كابو الايام اللى جايه هتبقى سواد. اللهم انى لا اسألك رد القضاء لكنى اسألك اللطف فيه
و فضلو يجرو خمس ساعات لحد ما كلهم وقعو ع الارض من التعب
مهيمن واقف زي الاسد: ايه لسه فاضل ساعتين.
نايا ترفع راسها: حد يسكت الراجل ده الا انا بقلب و ببقى كائن مفترس بعد التعب
فادي نايم ع الارض: هششش مش عايز اسمع صوت خلو امى تصوت عليا
مهيمن بضحك: ايه يا رجال المهام الصعبه انشفو شويه
نايا: كل ده و شويه بس، الشويات تم نفاذها كلها لا يوجد اي قدر من الشويات
عمرو يبص ل مهيمن بتعب: انت ازاي لسه فيك نفس؟
مهيمن يحط ايده في وسطه: المهم انى موهمش نفسي انى تعبت. ينفع نجري تانى؟
الكل: ماينفعش.
مهيمن: طيب ما فيش اي راحه لحد ما نخلص ساعتين كمان
نايا بصوت واطى جدا: طيب يالا امشى من هنا عشان ليلتك تعدي ع خير
مهيمن بحده: نضااال
نايا بخوف: ايه ده انت فاكر عليك ابدا انا كنت اااقصد اللى هواااا يعنى مش حضرتك خالص. (و تبص ل فادي ) الحلزونه ياما الحلزونه خبينى ياما الحلزونه
مهيمن: اسيبكم ترتاحو النهارده بس توعودينى بكره تشتغلو احسن من كده
نايا: انا خايف اوعدك موفيش و اقولك بكره تلاقي مفيش.
فادي: اخرس شويه هتخلينا كلنا نتنفخ و يجرينا تانى
عمرو: اوعدك يا باشا.
نايا: احب اقولك هتشوف بكره انبهار لم تراه من قبل
فادي: سيبنى بس نرتاح و هنفاجأك
مهيمن: تمام اتفضلو
الكل بص وراه
نايا بشهق: لحظه هو احنا هنرجع كل ده ازاي
مهيمن: زي ما جيتم (و جري)
نايا بتعب: فادي
فادي نايم ع الارض و مش قادر يتكلم: نايا: فادي. يا فادي. ايه يا مان انت ليه عليه ما بتردش
فادي: ارحم امي بقى و اسكت شويه.
نايا تبص ل عمرو: طاااه يا عمرو
عمرو: مممم
نايا: انت هترجع زي ماقال
عمرو: تقصد جري او مشى او زحف
نايا: يادي الفضيحه ام جلاجل يادي الجرسه ام حناجل انتو رجاله انتو
عمرو: انت ايه اللى جابك هنا
نايا: و الله انا اتفوجئت و لقيت نفسي هنا.
عند مريم
بتعيط عياط هستيري
حنان بقلق: يا مريم مالك.