رواية طبيب حب للكاتبة ميادة الفصل الخامس عشر
فى دمنهور
ايمن بيكلم نفين فى التليفون
ايمن:ايوه يا نفين انتى مش قولتى انه خلى بيها ومجاش نفين:اللى معندهاش كرامه راحتلو وقال ايه امه واخوه تعبانين
ايمن:والعمل دلوقتى
نفين:مش قدامى الا حل واحد وهى طليقتو
ايمن:بس ده مش حل اوى افرضى مطلقين علشان مش متفاهمين
نفين:لااا طالما مش راضى يحكى يبقى فى سر ولازم اعرفه
ايمن:ايدى على كتفك
نفين:فى اقرب وقت
فى المستشفى
مازن كان مشغول جدا والعيانين كتير جدا وهو فى اخر اليوم بقى مرهق وشكله تعبان
محمود:ايه يا عم الساعه 12بليل ولسه مخلص دلوقتى
مازن:انا هلكت النهارده ولسه هبات هنا
محمود:ما انا بايت برضو علشان نرغى مع بعض
مازن:لا لو هرغى هروح ارغى مع لبنى ماكلمتهاش من الصبح زمانها زعلانه
محمود:ايوووه ده انا صديق عمرك تبعنى بالسهوله دى وبعدين انا عايزك فى موضوع
مازن:طيب خليك هكلمها بس اطمن عليها واتصل مازن بلبنى بس مش صوت لبنى اللى رد صوت راجل
مازن:مين معايا انت مين
ايمن:انا دكتور ايمن
مازن:هى فين لبنى
ايمن:هى نسيت الموبيل لما كانت عندى فى المكتب
مازن:وانت بترد على موبيلها ليه
ايمن:ابدا ده انا لقيت رقمك قولت اسلم عليك واقولك مبروك على الارتباط دى لبنى فرحانه اوى وباين على وشها
مازن:الله يبارك فيك ممكن تبعت حد بالموبيل للبنى بعد اذنك
ايمن:من عنيا يا دكتور
مازن قفل السكه وبان على وشه النرفزه جدا
محمود:مين ده
مازن:ايمن
محمود:وهو اخد تلفونها ليه
مازن:بيقولى نسيتو لما كانت عندى
محمود:ما ممكن صحيح الكلام ده عادى يعنى يا مازن ما تكبرش الموضوع وفجأه موبيل مازن رن
مازن:محمود بعد اذنك هطلع اكلمها بره
محمود:اهدى وماتكبرهاش
مازن خرج بره ورد
لبنى:مازن
مازن بنبره صوت عاليه:ايوه يا لبنى
لبنى:مالك متنرفز ليه
مازن:والله مش عارفه يعنى
لبنى:لا مش عارفه اللى اعرفه انى مفروض ابقى انا اللى زعلانه اتصلت بيك كتير ومش بترد
مازن:اه وعلشان انا مش موجود روحتى على طول للبديل
لبنى:ايه اللى انت بتقوله ده بديل مين وانت ليك بديل اصلا فى قلبى
مازن:مش جديده عليكى ما انا اول ما سفرت جريتى ارتبطى بيه فطبيعى اول ما مردش عليكى تجرى عليه
لبنى:مازن ايه الكلام ده انت عارف انى عمرى ما هعمل كده اذاى تقولى كلام ذى ده وتشك فيا
مازن:كنتى فين النهارده
لبنى:كان عندى عمليه الصبح مع دكتوره نسا وبعد كده قعدت فاضيه مش ورايا حاجه
مازن:برضو مصممه تلفى وتدورى ايه اللى وداكى مكتب ايمن يا لبنى
لبنى:انا ما روحتش مكتب ايمن انا اه قابلتو من ساعه فى الكافيتريا وقعد معايا وكان معايا اتنين صحباتى وبس
مازن:وموبيلك كان معاه اذاى
لبنى:انا عماله ادور على الموبيل مش لقياه من ساعه انا كنت بتصل بيك وتقريبا حطيته على التربيزه وقومت أكيد هو لقاه واخدو بعد ما قمنا انا واصحابى شوفت انك ظالمنى واول مره تزعق كده
مازن:امال هو ليه بيقول كده
لبنى: خلاص صدقو هو وكدبنى
مازن:انا مصدقك بس قبل كده قولتلك نيتو معاكى مش سليمه انا مش مرتاحلو وحاولى ما تتعامليش معاه كتير
لبنى:غصب عنى انا وهو فى مستشفى واحده اعمل ايه انا دلوقتى هروح واشوف اذاى قالك كده
مازن:برضو عايزه تروحى عندو المكتب وتتعاملى معاه كلامى براحتك خالص
لبنى:انا خلاص مش عارفه ارضيك اذاى ولا عارفه اتصرف
مازن:خلاص انا هتصرف
لبنى:هتعمل ايه
مازن:روحى نامى دلوقتى انا متنرفز ومش عارف افكر تصبحى على خير
لبنى:وانت من اهله
مازن رجع مكتبه بينفخ
محمود بيغنى:الحب بهدله
مازن بعد ما كان متنرفز ضحك:وحياه ابوك يا محمود مش ناقص
محمود:قولى هتعمل ايه فى موضوع باباك
مازن:هعمل ايه فيه يعنى مش زياد اللى نكش فى الموضوع يشيل هو بقى
محمود:والله لو كدبت على بلدك كلها ما هتعرف تمثل عليا انت جواك نار وعاملى بارد وهتتجنن وتكلم باباك
مازن:احنا هونا عليه فاهم يعنى ايه حد يبقى غالى عليك اوى وتهون عليه ده بيدمر اى شعور جميل عندك ليه
محمود:واحنا عرفنا انه غصب عنه مش بأرادته
مازن:انا مش متقبله ومش قادر حتى ابصله واقفل الموضوع بقى علشان مش فايق وهروح انام
فى بيت سلوى
ادهم:انا مسامحه وعلى اتم استعداد انى اروحلو
سلوى:انت بتقول ايه يا ادهم وانا اللى جيباك علشان تقف معايا
زياد:يقف معاكى ضد مين يا ماما ده بابانا وجوزك
سلوى بتعيط:حاسه انى مش هقدر اشوفه
ادهم:يا ماما احنا معاكى مش هنسيبك
زياد: وبعدين الدكتور قالى انه طول الوقت بينادى على مازن يعنى اهو لسه فاكر وبيستنجد بينا خايفه من ايه
سلوى:طيب لو مازن وافق هاجى معاكو
فى بيت عبد السلام
نفين قاعده فى اوضيتها بتكلم ايمن
نفين:انا مش قولتلك هدى اللعب شويه علشان لو حصل حاجه ما يشكوش فينا
ايمن:مش قادر اشوفها وهى مبسوطه كده علشان بقت معاه
نفين:ولا انا قادره اشوفها وهى مخدوعه كده فيه حاول ما تعملش حاجه تانى
ايمن:هحاول
تانى يوم الصبح بدرى مازن خلص المستشفى وخرج بدرى ركب عربيتو وسافر على دمنهور راح المستشفى سأل على مكتب ايمن وطلع ايمن فوجئ بمازن بيفتح الباب وداخل وقفل وراه
ايمن:اذيك يا دكتور
مازن بتهكم:تمام حضرتك تمام برضو
ايمن:ذى الفل ايه سر الزياره السعيده
مازن مبتسم:عايز توصل لأيه هتستفاد ايه لما توقع بينا فكرك هتجرى عليك وتحبك
ايمن:مش فاهم بتتكلم عن مين لبنى ذى اختى
مازن:والله !وانت كنت عايز تتجوز اختك
ايمن:وطالما انت عارف انى كنت عايز اتجوزها جريت واخدتها منى ليه
مازن:هى اصلا مكنتش بتاعتك علشان اخدها منك
ايمن:طالما كده انت خايف ليه دلوقتى انى اخطفها منك
مازن بتعجب:خايف ؟من مين ؟منك انت ؟
ايمن:طبعا واكبر دليل على خوفك انك جيتلى لحد هنا وليك حق تخاف لانى مش هسيبهالك
مازن:ما تبطل شغل النسوان ده واسترجل شويه
ايمن اتنرفز جدا ووشه احمر وهجم على مازن بيضربه بالبوكس مازن اتفادى اديه ومسكها وشده قربه ليه ضربه بالرأس فى انفه ايمن داخ وكان هيقع
مازن:مفكرنى دكتور ده انا صايع فوق لنفسك
الممرضين دخلو وحاولو يخلصو مابينهم مازن زقهم ودور وشه وطلع من الاوضه
فى ممرضه جريت على لبنى:الحقى يا دكتوره الجدع الحليوه اللى كان معاكى جه وضرب دكتور ايمن
لبنى اتخضت:مازن ؟ وجرت بسرعه على مكتب ايمن مازن كان طالع من المكتب شاف لبنى جايه عليه وفجأه ايمن مسك طفايه السجاير من على المكتب وجرى على مازن اللى كان عطيله ظهره وضربه بالطفايه على رأسه والدنيا اسودت مازن داخ ووقع اغمى عليه والممرضين جريو مسكو ايمن لبنى اول ما شافته ضربه صوتت جامد وجريت على مازن قعدت فى الارض ومسكت رأسه وحاولت تفوق فيه وهى بتعيط
لبنى:مازن مااازن رد عليا يا حبيبى مازن ابوس ايدك افتح عينك مازن بتشيل اديها من تحت رأسه لقيت اديها كلها دم وحتى البالطو الابيض بتاعها بقى كله دم فضلت تصوت حد يلحقنى كانو جابو سرير بعجل بسرعه شالو مازن وجريو بيه على الاستقبال ولبنى معاهم بتعيط
طبعا الدكاتره دخلو مازن وطلعو لبنى بره لانها منهاره وبتعيط
الممرضه 1:خلاص يا دكتوره والله هيبقى كويس يا حول الله ياربى
الممرضه 2:هو مين ده اللى دكتور ايمن ضربو
الممرضه1:ده واحد تبع دكتوره لبنى
لبنى:ممكن تسكتو بقى ده خطيبى اهدو بقى شويه
الدكتور خرج ولبنى جريت عليه
الدكتور:هو فاق بس طبعا عندو ارتجاج لازم يرتاح24ساعه واشعه علشان لو فى كسر فى الجمجمه واخد غرزتين صغيرين
لبنى بتعيط جامد
الدكتور:اهدى وادخلى شوفيه بس من غير كلام لانى مش عايزه ينفعل علشان خطر عليه دلوقتى
لبنى دخلت لمازن كان نايم على السرير مغمض عنيه وفى رأسه ضماده للجرح ومعلقين له محلول جنب السرير لبنى اول ما شافتو بالمنظر ده حطت اديها على فمها وبدأت تعيط تانى
مازن حس بيها فى الاوضه فتح عنيه ببطئ:اتصلى بمحمود يا لبنى
لبنى اتنرفزت جدا:ليه مش مكفيك اللى عملتو عايز محمود يجى وتكملو
مازن بصوت تعبان:اللى عملتو هو انتى حوله الزباله ضربنى من ظهرى
لبنى:انت ايه اللى جابك هنا اصلا انت اكيد جيت وضايقتو ما هو مش مجنون
مازن:نعم !
لبنى بنرفزه:ما حصلش حاجه لده كله انا مش عيله صغيره علشان تيجى وتعمل مشكله انا بقدر اوقف كل واحد عند حده لكن اللى عملتو ده تصرف طفولى
مازن:ناقص كمان تقوليلى تستاهل اللى حصلك وروح اعتذرلو
لبنى:ايمن بنى ادم هادى وطيب كونه عمل كده يبقى انت اكيد استفزيتو جامد
مازن:والله !ايمن بنى ادم طيب وانا اللى طلعت وحش فى الاخر ماشى يا لبنى وانا مارضلكيش تعيشى مع واحد زباله ذى روحى للطيب بتاعك وقام من السرير فك الكانيولا من ايده اول ما قام بسرعه مسك دماغه لانه داخ
لبنى:انت رايح فين لازم ترتاح
مازن زق اديها:ممكن تبعدى وقام من السرير بس داخ جامد وكان هيقع لبنى قربت منه تسنده:قولتلك ابعدى عنى
الدكتور دخل على صوتهم العالى:ايه يا دكتوره انا مش قولت مش عايز انفعال وحضرتك ما ينفعش تتحرك ولا تقوم ونادى على الممرضات تعالو رجعو السرير ورجعو المحلول
مازن:بعد اذن حضرتك مش عايز حد معايا فى الاوضه وعايز موبيلى علشان اتصل بأهلى
الدكتور:ممكن تتفضلو كلكو دلوقتى فعلا لبنى والممرضات طلعو بره
مازن:متشكر جدا لحضرتك
الدكتور:حضرتك مش من هنا صح
مازن:من اسكندريه
الدكتور:طيب اسمك ايه بالكامل
مازن:اسمى مازن فهمى انا مفقدتش الذاكره
الدكتور:هو انت دكتور اطفال صح
مازن:اه
الدكتور:طيب يبقى اكيد فاهم انك لازم ترتاح مغلبنا معاك ليه بقى
مازن:عايز بس حد من اهلى يجى ياخدنى ومش عايز حد يدخل عليا خالص
الدكتور:انا كنت هبلغ الشرطه بس انتو الاتنين دكاتره وناس محترمه ملوش لازمه هسيبك ترتاح وهأكد عليهم ما يدخلوش حد والممرضه جابت موبيلك اهو
مازن اخد الموبيل واتصل بمحمود قاله انه اتخانق ومحجوز فى دمنهور ومحتاجه يجى علشان يسوق العربيه وفعلا محمود لغى كل مواعيده وركب اول قطار رايح لدمنهور
لبنى كانت قاعده بره اوضه مازن مش مبطله عياط وطبعا كان مفروض ترجع اسكندريه فضلت قاعده
ايمن اتصل بنفين حكالها
نفين:اظن دى فرصتنا اعملو محضر بتعدى على موظف
ايمن:مش هينفع لان الضربه من ظهره وفى شهود انى جريت وراه وضربتو انا اللى خايف انه يعملى محضر