رواية زواج أم عقاب بقلم أسماء حسن الفصل الأول
المدير بشده/سما
سما بقلق /حضرتك هو ال قليل الأدب و حاول
المدير/خلاص مش عايز اسمع حاجه
الزبون /البنت ديه لازم تسيب الشغل حالا
المدير/هى خلاص كده يا فندم هتروح تسوى حسابها و تمشى تحت امرك يا فندم
سما/يا فندم انا معملتش حاجه
المدير/سما انا قولت لك قبل كده انا مش بحب المشاكل و ديه مش اول مرة ارجوكى خلصى حسابك من سكات
خرجت سما و الدموع تنزل من عيونها كالامطار نعم فأنها حساسة للغايه و رقيقة لا تستطيع أن تتحمل الإهانة أو مجرد تنبية فماذا يخبء لها القدر.
الام سميرة/ سما انتى جيتى بدرى ليه
لم تكمل كلامها حتى رأت دموعها يا لهوووى مين ال ضيقك يا حبيبتى بتعيطى ليه
سما ببكاء/انا انا مش عملت ح ح حاجة هو ال كان قليل الأدب و المدير طردنى
سميرة و هى تربت على كاتفها/خلاص يا حبيبتى انا اصلا مش حبت شغلك فى المحل ده انتى مش ينفع تتبهدلى د انتى ال طلعت بيكى من الدنيا و تقعدى معايا تسالينى لحد لم اجوزك و أفرح بيكى
سما/ربنا ما يحرمنى منك يا ماما
يدخل عز فى هذه اللحظه /طب و بابا
تجرى عليه سما كالطفلة /حبيب قلبى انت يا عز يا مز
عز /قولى لماما انى لسه مز و مش عجزت زى ما بتقول
سما/عجزت ايه دا انت لو مش بابا كنت اتجوزتك
سميرة/الله انتو اتفقتو عليا طب يلا عشان الغد جاهز
نرجع لصعيد *****
علوان/حال ايه يا بتى
فاطمة/اسمعونى للآخر انا لم حملت المرة التالته خلفت بنت مش ولد
الجميع/ازاى
فاطمه/أيوه بنت و كان فيه واحده تانيه بتوليد معايا
عيد/عشان كده روحتى تولدى عند أختك فى القاهرة
فاطمة /أيوه بس الولاد معايا جابت ولد و اختى بدلت الواد بالبت بس ربنا عقبنى بموت الولد لكن البت دلوقتى كبيره و عنده 25 سنه و لسه مش اتجوزت اختى بتعرفنى أخبارها اول بأول
صالح/قاصدك أننا نجيب البت ديه و نجوزها لابن أبو شامة
فاطمه/أيوه
علوان/ و تفتكري هتقبلنا و كمان هترد تتجوز من عيلة أبو شامة بالسهل كده
عيد/ و بعدين ديه متربية فى مصر هترد تعيش هنا
فاطمة/ اعملو ال تعمله المهم بنتى لا
صالح/ و التانيه بنتك برده
فاطمة بقسوة/ بنتى ال انا ربتها التانية مش اعرفها
علوان / و هنجبها ازاى
عيد/ عادى نعمل تحليل DNA و نجبها سهله
علوان / بالسهولة ديه بس مش لازم تعرف موضوع الجواز و الطار لحد ما تيجى هنا
صالح/اسمها ايه
عيد / ال اهم من اسمها العنوان فين ؟
سميرة/ سما يا سما شوفى مين على الباب
سما/مين حضرتكم
صالح/أستاذ عز موجود
سما/ماما
سميرة/ايوه مين حضرتكم
صالح/عايزين استاذ عز
سميره/ نايم اتفضلو ها صحيه
عز/ أهلا يا ام سما جهزى عشا بسرعة
صالح/ احنا اسفين على الإزعاج مش ليه لازوم العشا احنا عايزين حضرتك فى موضوع مهم اسمعنا بس
عز بأهتمام / خير
عيد باندفاع/ عايزين بنتنا
سميرة بعدم فهم / بنتكم مين
صالح /الحكايه --------------- قص الحكايه عليهم بدون ذكر موضوع الطار
سميرة بقلق/ الكلام ده مش حقيقى انا مش صدقه التهريج ده
عيد ببرود / احنا هنعمل تحليل DNA عشان تصدقو
سميرة بقوه/ لا طبعا
عز/ اهدى يا سميرة
سميرة / يعنى ايه
عز/ يعنى هنعمل التحليل و لو طلعت بنتهم ** قالها بتأثر شديد ***هتروح معاهم
سما بعد صمتها الرهيب / لا انتو مش اهلى هم دول ال اهلى و أشارت على عز و سميرة
سميرة/ و قد احتضنت سما بقوة /دى بنتى انا انا ال ربتها و كبرتها و سهرت جمبها فى مرضها و شلت همها و علمتها اول حرف و اول كلمة عشت معها مراحل حياتها كلها مش ممكن حد يخدها منى ابدا
و فى هذه اللحظة انهارت سما فى احضان امها من شدة صدمتها
عز و سميرة بخوف شديد /سماااااااااا